Disenyong Pinoy at ang 3 Stars & a Sun

Noong 2005, nagrereklamo pa ako rito sa blog ko dahil sa kawalan ng disenyong Pilipino sa local clothing brands:

Hindi lamang sa wika may identity crisis ang ating lipunan. Pati sa mga disenyong inilalagay sa mga damit, sa palagay ko’y may problema rin. Halos wala kang makikitang disenyong taal na Pilipino sa mga damit na ibinebenta ng mga lokal na brands natin.

Pati ang Bench at Penshoppe na mga nangungunang Pinoy na tatak ng damit, tila nagpipilit maging mukhang dayuhan.

Pero iba na ngayon. Kahit saan ka pumunta, may mga makakasalubong kang may suot na damit na ipinangangalandakan ang ating pagka-Pilipino.

Para bang bigla na lang, it’s cool to wear Pinoy. Hala, napapa-Taglish tuloy ako.

Nitong nakalipas na ilang taon ko pa ito napansin: Ang Artwork, may mga Bonifacio at Rizal shirts. Sa Greenhills, mayroong Jewels ba yun? Pinirata ng marami ang limited edition na Adidas track jacket na may disenyo ng watawat matapos itong ipagbawal dahil sa isang batas na tingin ko’y dapat nang baguhin.

Pero last year, naging todo-todo talaga. Naging matunog at na-feature pa sa Time ang Team Manila. Lalong napansin ang Kultura. Mabentang-mabenta ang Collezione Pilipinas collection.

Pati ang Bench at Penshoppe, nakisali na rin sa “I Am Ninoy” (sabagay, Bench model nga pala si Kris Aquino).

Siyempre, tuwang-tuwa ako.

Pero palaisipan din sa akin kung saan nagmula ang ganitong biglang pagsulpot ng pagkamakabayan sa pananamit. Dahil ba sa naging sobrang instant hit ang Adidas jacket? Dahil ba sa pamamayagpag nina Manny Pacquiao, Charice Pempengco, at Arnel Pineda sa international scene?

Hanggang noong nasa Singapore ako, pinag-iisipan ko yan lalo na’t may pailan-ilan akong nakakasalubong na mga kababayang nakasuot-Pinoy. Isang araw, habang nagtatrabaho, napadpad ako sa website ng FrancisM Clothing Co, na ang logo ay may tatlong bituin at araw mula sa ating watawat.

Taong 2005 pa lang pala, matapos makasama sa raket ang isang foreign clothing company, ay nabuo na nina Kiko ang konsepto ng isang brand ng damit at ng kompanyang ang magiging misyon ay “to instill pride in our race and to Filipinize every corner of the globe.”

Kung gayon, sina Francis Magalona pala ang nagpauso — o kung hindi man, kabilang sa mga nagpasimuno — ng cool na cool na fashion na ito.

Pagbalik ko sa Pilipinas, isang lunch break ay sinadya ko ang branch ng X-Print sa Market! Market! Gusto ko na rin kasing magkaroon ng 3 Stars & a Sun shirt gaya ng kapwa blogger na si Jonas Diego. Pero pagdating ko roon, out of stock na raw sila. Ganoon din daw sa Trinoma branch nila. Bubuwelo muna kako ako.

Hanggang sa daglian tayong iniwan ni Francis M. At kung paanong napakarami ang naghintay para masulyapan siya sa huling sandali, sobrang humaba rin ang pila sa branches ng kanyang 3 Stars & a Sun.

Wala pa rin akong 3 Stars & a Sun shirt. Sabi ng isang nag-comment sa FMCC site may purple and yellow raw ng classic 3 Stars & a Sun shirt na gusto ko. Isa sa mga darating na weekend, pupunta kami ni M sa Broadway at makikipila.

Habang isinusulat ito, sigurado akong may kahit isang designer — taga-FMCC man, o Bench, o Penshoppe, o baka nga taga-RRJ — na nagpupuyat para maperpekto ang isa na namang disenyong Pinoy para sa mga ibebenta nilang damit.

Hindi na ako nagrereklamo.