Ito ‘yong isa sa mga araw na ‘di mo gugustuhing manood o magbasa ng balita. Sumilip ako kanina sa Twitter, at sumama ang loob ko. 

Inilibing kanina si Baby River, ang tatlong buwang gulang na anak ni Reina Mae Nasino, 23, isang aktibistang inaresto sa Maynila noong Nobyembre 2019.

Kinasuhan si Reina Mae ng illegal possession of fire arms and explosives. Ayon sa mga abogado niya, planted ang mga ebidensiya laban sa kaniya. 

(Naalala ko si Sen. Leila de Lima — na nag-imbestiga sa umano’y extrajudicial killings sa Davao. Ilang taon na rin siyang political detainee matapos ikulong dahil sa drug-related case.)

Ihinatid ni Reina Mae Nasino sa huling hantungan si Baby River na siya’y nakaposas at naka-full personal protective equipment.

Ang sa una’y tatlong araw sa paglabas ni Reina Mae para sa burol ng anak, ginawang anim na oras na lang.

Ang lola ng sanggol, lumuhod sa harap ng mga pulis upang payagan silang simulan nang mas maaga ang prusisyon ng libing.

Habang lumalakad naman ang funeral march, humarurot ang karo at iniwan ang nagluluksang pamilya.

Sino ang hindi magagalit sa ganitong mga katampalasanan sa mga taong nawalan ng mahal sa buhay?

Hindi ganito ang pagtrato ng mga awtoridad sa mga akusado at nahatulang mga taong kilala sa lipunan. Espesyal sila, lalo na ‘pag kakampi ng nasa kapangyarihan.

Sa panahon ngayon, kapag nasusubaybayan mo ang iba’t ibang isyu sa bayang ito, mahihirapan kang hindi magalit sa mga nangyayari.

Hindi nakapagtatakang trending na naman ang #OustDuterte.