Humaharurot si Harurot

Monghe mode na naman ako: nagkukulong sa bahay sa mabagyong araw (at gabing) ito.

Habang humahagibis si bagyong “Harurot” o kilala sa mundo bilang si “Imbudo,” nakikipagniig naman ako sa PC kong si Marj. Lumalambilambitin ako sa sapot ng Web. Sulat, kuwento, nood.

Nakabangga ko nga si kaTinig na Dennis at na-inspire akong magsulat tungkol sa buhay at bagyo dahil sa ikunuwento niya:

Galit ako sa bagyong ito kasi kanina inaagaw yung atensyon ng klase. Pati yung mga print-out at attendance sheet ko hinihigop ng mga bukas na bintana. Parang pati yung mga salita ng lektyur ayaw pabayaang makarating sa klase. Katatapos pa lamang mamutawi, binabara na agad ng mga puno’t dahong nagsisihampasan sa galit at ng mismong hanging marahas na sumasagitsit ng mga sanga. May bayolenteng reaksyon yata sa mga pinagsasabi ko! Buti na lang, yung klase nagpapaniwala pa sa akin. (Mula sa Tekstong Bopis)

Sa pamamagitan ng Web, nag-text din ako sa aming lalawigan upang kumustahin ang hagupit ni Harurot doon. Wala naman daw masyado, ulan-ulan lang.

Pero sa ibang bahagi ng bansa, anim na ang kinuha ni Harurot, na napapaulat na pinakamalakas na bagyong dumapo sa atin sa loob ng nakaraang limang taon.

Ayon sa report ng Inq7.net, apat na high school students at isang tricycle driver ang nabuwalan ng puno sa Romblon at isa ang nalunod sa Cagayan.

Ingat kayo kay Harurot.