50 Sentimo

Sa taas ng presyo ng mga bilihin ngayon, ano na nga ba ang halaga ng kalahati ng piso? Ano ang mabibili sa sa 50 sentimos? Wala akong maisip. Kahit sa isang juicy fruit gum na dati’y 25 centavos lang, hindi na nga ata ito kasya. May mga panahong 50 sentimos lang ang mga paborito kong Chocnut at Chocobot, at lumipas na ang mga panahong iyon.

Kaya kapag sumakay ka sa dyip papunta sa kasunod kanto at nag-abot ng walong piso pero hindi ibinalik sa iyo ng drayber o konduktor ang sukling 50 sentimo ngayon, ano ang ginagawa mo?

Dati, kadalasa’y hindi ko na kinukuha lalo na kung nasa dulo ako ng sasakyan. Bukod sa nahihiya akong mangulit nang dahil lang sa 50 sentimo, medyo mahina kasi ang boses ko. Kaya lang, kapag ganoo’y hindi matahimik ang kalooban ko, lalo na kung halata kong sinasadya ng drayber (o konduktor) na hindi na ibigay. Yun bang kunwari, nalimutan. Iniisip siguro, sayang din ito. Nag-aarimhan*. Kapag di ko nakukuha ang karampatang sukli, bumababa akong masama ang loob. Napapamura pa nga minsan.

Kaya nitong mga nakalipas na araw, kinukuha ko na ang 50 sentimo. Eh ano kung nakakahiya? Ginagawa ko lang ang makatarungan. Ibigay sa akion ang para sa akin.

Bukod pa rito, sa kabila ng mababang halaga ng 50 sentimo, kulang ng kalahati ang iyong piso kung wala ito. Liban na lang kung estudyante o senior citizen ka, o kaya’y mabait ang drayber hindi ka makakasakay sa dyip kung kulang ng kalahati ng piso ang P7.50 na minimum na pamasae ngayon.

Isa pa, ang pinagtitiyagaan kong online click to earn programs, one (US) cent ang halaga ng bawat isa– sa exchange rate na 50 piso sa isang dolyar, 50 sentimos yun! Ang pinagtitiyagaan kong puluting isa-isa sa cyberhighway, bakit ko hahayaang kunin nang iba sa Timog Avenue o Scout Ybardolaza?

Arimhan – salitang ginagamit sa amin sa Marinduque.