Si Snow ang aming pinakamamahal na alagang Pomeranian. Ipinaampon siya sa amin ng dati niyang may-ari ilang buwan bago ang kasal namin ni Myla. Napakalambing pero napakakulit ni Snow. Mahilig din siyang kumain. Paggising namin sa umaga, masayang-masaya siyang naglalambing. Ayaw niyang maiwan sa bahay, at para siyang mababaliw sa tuwa tuwing kami ay darating.

Continue reading →