Bilib din ako sa tapang nina Trillanes at nakikiisa ako sa kanilang krusadang ubusin ang mga corrupt — teka, kay Joker ata yun ah, hehe — sa AFP.
Makatuwiran at makatarungan ang kanilang ipinaglaban. Mas kapani-paniwala ang mga kabataang ito — mga kabataang tulad natin — kaysa sa mga mukha ng kabulukan at kasinungalingan na nagmamaganda at nagpapakabida sa mga ugnayang pangmadla.
Sumasang-ayon din ako na ang dapat sana’y maaaring pagbabagong idudulot ng kanilang pagkilos ay mas nakahihigit sa ang umano’y masamang epekto ng kanilang ginawa sa ekonomiya.
Ngunit sa kabila nito, ang liham sa ibaba ay nakapagpatawa sa akin nang mabasa ko ito. Dahil aliw, ipinost ko ito rito at at ifinorward sa iba ko pang mga kaibigan. Ang tingin ko kasi rito ay hindi naman talaga pang-iinsulto. Mas ikino-consider ko ito na bunga ng kultura nating mga Pinoy, na kinabibilangan ng pagiging kuwela sa alinmang sitwasyon. Parang seryosong komentaryo ito sa nangyari na itinatago sa likod (o gitna?) ng nakatatawang pang-iinis.
